این قطعه در سال ۱۳۸۲ توسط استاد احمد عبدالرضایی اجرا گردیده و در زیر پله‌های آبشاری که از بام شبستان اصلی به صحن وارد می‌شود در قالب دو کتیبه، تکرار شده است.
ویژگی‌های قطعه از زبان کاتب اثر:
این اثر با خط ثلث در فضای دایره اجرا شده است وچون دایره، شکلی متقارن است، عناصر داخل آن (کلمات) از نظر خوشنویسی هم تقارن دارند.
عناصر تقارن در اجرای ترکیب دایره در این اثر:
۱- «ح» محمد و «ع» علی که بصورت مدور ومجموع نوشته شده ودر دو طرف راست وچپ میانه دایره قرار گرفته است درواقع قرینه هم هستند.
۲ - «یای» علی که بصورت کمربند قطر دایره را تشکیل داده ودایره را به دو بخش بالا و پایین تقسیم کرده است.
۳- دایره «ح» حسن که باز در وسطه پایین‌ترین قسمت دایره بیرونی قرار گرفته و با دو دایره چپ و راست یک مثلث تشکیل داده است.
۴- لفظ جلاله «الله» که باز از عناصر تقارن در کلمات داخل شکل‌های متقارن است در بالای کار مقابل «ح» حسن واقع شده است.
۵- این چهار عنصر تقارن در داخل دایره اصلی یک لوزی که خود شکلی متقارن است را تشکیل داده‌اند.
۶- از لحاظ مفهومی نام مقدس حضرت فاطمه سلام الله علیها در مرکز دایره اشاره به «هُمْ فاطِمَهُ وَاَبُوها وَبَعْلُها وَبَنُوها»[۱] دارد.
۷- ترکیب بدیع استفاده از یک سین مشترک برای حسن و حسین و ادغام آنها باهم که از لحاظ مفهومی اشاره به جدایی نداشتن و فرق نداشتن این دو بزرگوار دارد که چه قیام کنند چه نکنند[۲] و از لحاظ شکلی مانع خلوت و جلوت ترکیب شده اند.
۸- امضای کار بصورت مختصر «احمد» که نام استاد خوشنویس است، رقم زده شده تا از شلوغی امضای اصلی (کتبه عبدالرضایی) جلوگیری کند.
اصل کار در دایره‌ای حدوداً به قطر یک متر با پرگار طراحی و با مداد اجرا شده است. البته شکل دایره موقع عکاسی از روی زمین بصورت بیضی در می‌آید که باز هم شکلی متقارن است.
.
اطلاعات کتیبه
متن: کلمه جلاله «الله» و نام مبارک پنج تن آل عبا(علیهم السلام)
محل کتیبه: دو قطعه در زیر پله‌های آبشاری که از بام شبستان اصلی به صحن وارد می‌شود.
فن اجرا: کاشی معرق
خط: ثلث
اندازه: دایره‌ای با قطر حدود یک متر
کاتب: احمد عبدالرضایی
تاریخ: ۱۳۸۲
.
--------------------------------------------
۱. حدیث شریف کسا
۲. «وَاجْتَمَعَ اَهْلُ الْقِبْلَه عَلَی اَنَّ النَّبِیّ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) قالَ الْحَسَنُ وَالْحُسَیْنُ اِمامانِ قاما اَوْ قَعَدا؛ اهل قبله (تمام مسلمانان) اتفاق دارند که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرمود: حسن و حسین دو امام هستند، قیام کنند یا قعود و صلح کنند.» علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۳۶، ص۲۸۸.